Plac Pałacowy jest popularnym miejscem turystycznym w Petersburgu. Wielu przychodzi na spacer po placu i podziwianie zespołu architektonicznego, ale niewielu wie, w którym roku się pojawił i jakie budynki go tworzą.
Plac Pałacowy to drugi najpopularniejszy i jeden z najbardziej znanych placów w Rosji. W XVIII wieku na jego miejscu znajdowała się Łąka Admiralicji, powstała z rozkazu Piotra I. Jest nam dobrze znana z podręczników historii, to tutaj w 1917 roku rozegrała się decydująca bitwa powstania październikowego Piotrogród. Po rewolucji na placu odbywały się przedstawienia i odgrywano różne sceny.
Swoją nazwę otrzymał, ponieważ znajduje się w pobliżu Pałacu Zimowego (jego południowa fasada). Przed budową pałacu na placu organizowano imprezy rozrywkowe i festyny ludowe, na rozkaz Elżbiety Pietrownej siano owies. W 1762 roku zakończono budowę Pałacu Zimowego według projektu B. F. Rastrelli, w 1775 roku jeszcze dwa budynki. Jeden z nich należał do Wolnego Towarzystwa Ekonomicznego, drugi do Małego Ermitażu.
Katarzyna II pragnęła przekształcić plac, zgodnie z jej dekretem w 1779 roku ogłoszono konkurs na zabudowę. Nadzorowała go Akademia Sztuk Pięknych, plan był opracowywany przez kilka lat. Nie było zwycięzcy konkursu jako takiego, projekt opracowało kilku architektów.
Projekt budynku Sztabu Generalnego opracował słynny architekt K. I. Rossi kierował się planem rozwoju innego architekta Yu. M. Felt.
Zgodnie z planem Yu. M. Felten, budynek powinien składać się z dwóch budynków, K. I. Rossi wykorzystał swoje pomysły i połączył budynki z Łukiem Triumfalnym. W 1905 roku na jego ścianie zainstalowano pierwszy uliczny zegar elektryczny z udziałem D. I. Mendelejew. Zegarek o średnicy ponad dwóch metrów z okrągłą tarczą i napisem „Główna Izba Miar”.
Architekt A. P. Bryullov opracował projekt budynku Korpusu Strażników, który został wzniesiony w 1843 roku i stanowi drugą stronę placu.
Do 1845 roku jeden z boków placu tworzył budynek Wolnego Towarzystwa Gospodarczego, na jego miejscu wzniesiono budynek zaprojektowany przez architekta I. D. Chernika. Po trzeciej stronie zachował się Pałac Zimowy, a po czwartej Pasaż Pałacowy. Do końca XIX wieku plac Razvodnaya znajdował się między Pałacem Zimowym a Admiralicją. Służył do rozwodu strażnika, pod koniec XIX wieku wytyczono plac z fontanną.
Kolumna Aleksandra należy do zespołu architektonicznego Placu Pałacowego, ale nie tworzy kwadratu, znajduje się w jego centrum. Czasami kolumna nazywana jest Filarem Aleksandrii, wykonana jest w stylu Empire. Kolumna należy do jurysdykcji Państwowego Ermitażu i jest obiektem dziedzictwa kulturowego, podobnie jak wszystkie budynki Placu Pałacowego.
