Kościół wstawiennictwa na Nerl to mała świątynia będąca przykładem starożytnej architektury rosyjskiej. Znajduje się 1,5 km od wsi Bogolyubovo, region Vladimir. To tam rzeka Nerl wpada do Klyazmy.
Jedność z naturą
Kościół wstawiennictwa na Nerl został zbudowany w 1165 roku. Jest to jeden z najpiękniejszych budynków w historii Rosji. Jest uważany za arcydzieło nie tylko Władimira-Suzdala i Rosjanina, ale także światowej architektury. Co sprawia, że ten kościół jest tak sławny? Oczywiście jest to zarówno jej niezwykła historia, jak i zaskakująco harmonijny wygląd.
Rzeczywiście, widząc ten niezwykle piękny kościół, trudno jest powstrzymać się od poetyckich porównań. Najczęściej budynek porównywany jest do panny młodej. Śnieżnobiała, lekka, pełna wdzięku, o idealnych proporcjach, odbijająca się w spokojnych wodach rzeczki, naprawdę kojarzy się z kobiecym wizerunkiem i czymś tajemniczym i nierozwiązanym.
Kościół na zaokrąglonym wzgórzu wydaje się tak naturalną kontynuacją krajobrazu, że publiczność mimowolnie podziwia: jak dobrze wybrano miejsce pod budowę świątyni. Ale tylko na pierwszy rzut oka wydaje się, że wszystko jest takie proste. W rzeczywistości kościół skrywa wiele tajemnic, zarówno budowlanych, jak i historycznych.
Naturalność stworzona przez człowieka
Wzgórze, które obecnie wygląda bardzo organicznie z krajobrazem, jest sztuczne. Kiedy wzniesiono kościół, miejsce, w którym Nerl wpada do Klyazmy, wcale nie było tak idylliczne jak teraz, ale wręcz przeciwnie, bardzo żywe.
Było to skrzyżowanie najważniejszych handlowych szlaków wodnych. Jednak podczas rozlewów poziom wody podniósł się o 5 mi zalał okolicę. W związku z tym wykonano dla kościoła nietypowe wzniesienie fundamentowe: do tradycyjnego półtorametrowego fundamentu z kostki brukowej na zaprawie wapiennej dobudowano mury o wysokości 3,7 m. Z zewnątrz i od strony zewnętrznej przykryto je gliniastą ziemią. wewnątrz. To sztuczne wzgórze pokryto białymi płytami z drabinami prowadzącymi w dół do rzeki.
Materiał i rzemieślnicy
Kościół wstawiennictwa na Nerl to czterofilarowy kościół ze skrzyżowanymi kopułami, tradycyjny dla przedmongolskiej Rosji. Zbudowana jest z białego wapienia. Wszystkie płaskorzeźby są wyrzeźbione z tego samego kamienia. Chociaż wapień dobrze nadaje się do obróbki, wykonanie pięknych rzeźb z białego kamienia wymagało dużo czasu i wielkich umiejętności technicznych.
Nawet prosta obróbka bloku kamiennego wymagała od mistrza ponad 1000 uderzeń w instrument. A do tworzenia wytłoczonych powierzchni i rzeźb - wiele więcej.
Sekrety harmonii
Kościół początkowo wyglądał inaczej niż teraz. Otaczały ją pięciometrowe galerie z gulbisches. Wyglądała bardziej monumentalnie i poważnie. Jednak pod koniec XVII wieku krużganki zostały rozebrane, zniknęło również białe kamienne pokrycie wzgórza. Kościół „schudł” i zyskał jeszcze większą aspirację do wznoszenia się. To tak, jakby sam czas dokonywał korekt w pracy budowniczych, korygował jej architekturę, doprowadzając ją do perfekcji.
