Wiza to pozwolenie na wjazd do kraju. Zazwyczaj wizy mają określony czas trwania, to znaczy osoba ma prawo przebywać na terytorium obcego państwa przez ściśle określoną liczbę dni. Wszystkie wizy są aktualnie zarejestrowane, wklejane lub umieszczane w zagranicznym paszporcie.
Instrukcje
Krok 1
Zazwyczaj wiza to jednostronicowa naklejka w paszporcie. Wiza zawiera informacje o kraju przyjmującym, wnioskodawcy (imię i nazwisko, data urodzenia, płeć, obywatelstwo, numer paszportu) oraz okres ważności. Wskazuje również kategorię i liczbę wjazdów, których można dokonać na podstawie tej wizy, datę wydania i cel podróży. Czasami do wizy dodawana jest informacja o osobie lub organizacji zapraszającej. Specjalny kod zawiera również inne informacje, które są zrozumiałe tylko dla pracowników ambasad: można go użyć do ustalenia, przez kogo i gdzie wiza została wydana.
Krok 2
Większość nowoczesnych wiz jest zabezpieczona przed fałszowaniem różnymi metodami. Może to być specjalna forma zawierająca linie i wzory, które są trudne do powtórzenia lub naśladowania. Zwykle, choć nie zawsze, wizę „ozdabia się” świeżą fotografią wnioskodawcy, dzięki czemu dla wytrawnego podróżnika paszport zamienia się w mini-album ze zdjęciami.
Krok 3
Wizy dla wszystkich krajów są nieco inne. Nie ma jednego zbioru przepisów, które regulowałyby zasady wydawania wiz dla wszystkich krajów. Ale takie zasady mogą istnieć, jeśli kraje zawarły sojusz, który zapewnia jedną przestrzeń wizową, na przykład Unia Schengen. Wcześniej każdy kraj, który był jego częścią, wydawał wizę z własnym wzorem, ale teraz wszystkie wizy Schengen wyglądają prawie tak samo. Wizy do wielu krajów są jasnozielone. Rosja wydaje również jasnozielone wizy. Są wizy w innym kolorze, na przykład wiza amerykańska. Wiza do tego samego kraju może wyglądać inaczej w zależności od wybranego kraju.
Krok 4
Wcześniej wizy nie były wydawane w formie naklejki, lecz wypisywane na zwykłej kartce papieru. Był sklejany lub wkładany do paszportu. Dziś są też wizy, których nie ma w paszporcie, ale to te, które są wydawane w Internecie. Niektóre kraje pozwalają na złożenie dokumentów i uiszczenie opłaty wizowej przez stronę internetową, a wiza w formie dokumentu jest wysyłana e-mailem. Trzeba go wydrukować (choć oficjalnie można to pominąć – o obecności wizy decyduje paszport).
Krok 5
Niektóre wizy są podbijane w paszporcie. Na tej pieczęci można ręcznie dodać niektóre informacje, na przykład długość pobytu. Taka wiza jest łatwa do sfałszowania, a odręczne dane można modyfikować, więc kraje próbujące kontrolować imigrację nie korzystają z niej.
Krok 6
Wizy nie należy mylić ze stemplem, który umieszcza się na przejściu granicznym. Pieczęć wystawiana jest przez straż graniczną podczas kontroli paszportowej. Zawiera informacje o miejscu przekroczenia granicy i dacie tego wydarzenia. Ale jeśli jeden kraj anulował wizy dla obywateli innego kraju, to znaczek faktycznie zastępuje wizę. Na przykład w wielu krajach Azji Południowo-Wschodniej rosyjscy turyści są stemplowani i nie potrzebują wizy, jeśli długość pobytu spełnia określone zasady.
