Budowę zamku Chambord rozpoczęto w 1519 roku za Franciszka I. W 1981 roku zamek ten został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Zamek Chambord to jedna z unikalnych budowli pozostawionych nam przez renesans. Jego architektura jest połączeniem tradycyjnych francuskich elementów średniowiecznych i elementów zapożyczonych z włoskiego renesansu.
Masywny donżon z czterema wieżami i wałem przypominają średniowieczne twierdze, podobnie jak mury, fosy i gotyckie kominy na dachu. Ale centralne pomieszczenia zamku, układ podwójnych spiralnych schodów, geometryczna lekkość fasad i dekoracji, symetria budynków i sklepienia na drugim piętrze były jak na tamte czasy nowatorskie i wyznaczały początek francuskiego renesansu.
Chambord, największy zamek w Dolinie Loary, służył jako jego właściciel jako rezydencja myśliwska, a także symbol bogactwa i władzy.
Niektórzy historycy sztuki twierdzą, że w tworzeniu wstępnego planu zamku brał udział sam Leonardo da Vinci. Pośrednio wskazuje na to budowa schodów kręconych, systemów wentylacyjnych i innych rozwiązań inżynierskich.
Absorbując to, co najlepsze z dwóch kultur i epok, Chambord od pięciu wieków chwali swoich twórców - architektów, budowniczych i rycerza króla Franciszka I, spadkobiercę tradycji francuskich, który w przeciwieństwie do większości monarchów naprawdę rozumiał sztukę i koncepcję zamku, inspirowany twórczością największych artystów swoich czasów.
