Luksusowy Pałac Królewski w Madrycie jest dziś jedną z rezydencji króla Hiszpanii. Jest to jednak zmienna siedziba rodziny królewskiej. Szlachta przebywa tu tylko podczas oficjalnych imprez i uroczystości, przez resztę czasu pałac jest otwarty dla turystów.
Cechą charakterystyczną pałacu, który dla hiszpańskich władców stał się królewski, jest jego przedłużająca się budowa i przekształcanie, które zmieniały się wraz z upływem czasu. Tak więc mała fortyfikacja postawiona w odpowiednim czasie przez emira Mahometa, który panował w tych miejscach w czasach starożytnych, za panowania Habsburgów poszerzyła się o budowę pałacu dla rodziny królewskiej.
Budynek został nazwany Starym Zamkiem i istniał do początku XVIII wieku. Gwałtowny pożar pozostawił jedynie ruiny, w których na szczęście nie ucierpieli przedstawiciele rodziny królewskiej, zniszczeniu uległy natomiast dzieła sztuki i cenne dokumenty. Stało się to w 1734 roku. Kilka lat później postanowiono na tym samym miejscu wybudować nowy pałac.
W 1735 król Hiszpanii Filip V poprosił architekta Filippo Juvarrę o zaprojektowanie wspaniałego pałacu królewskiego. Jednak włoskiemu architektowi nie udało się wykonać królewskiego rozkazu z powodu jego rychłej śmierci.
Budowa pałacu została opóźniona. Dopiero w 1738 roku rozpoczęto prace. Architektem został inny Włoch, Giovanni Battista Sacchetti. To właśnie ten mistrz zaprojektował prostokątny budynek z dziedzińcem pośrodku w stylu włoskiego baroku. Ale Giovanni nie doprowadził sprawy do końca. Ostatnim architektem, który ukończył budowę, był Francesco Sabatini, pod którego kierownictwem w 1764 r. ukończono Pałac Królewski w Madrycie.
Należy zauważyć, że wystrój wnętrza budynku, wyposażenie i wnętrze ulegały zmianom przez kolejne trzydzieści lat.
Pałac stał się więc nową rezydencją królów, w której mieszkali Karol III, Karol IV, Fernando VII i Alfons XIII.
Pałac Królewski w Madrycie zajmuje powierzchnię ponad 100 000 metrów kwadratowych, posiada 3418 pokoi, z których 50 może oglądać turyści. Pałac jest budowlą o niesamowitej urodzie, która została ozdobiona i udoskonalona wraz z rozwojem technologii i innowacji w architekturze.
